Myślałem, że bedzie gorzej. Pierwsze wrażenie calkiem zacne, koszulka z napisem Dr. Acula.. czy to przypadek czy...nie no może rzeczywiscie sie tak nazywa.
- O godzine? nawet nie zauwazylem... - mruknalem szukajac na scianie zegarka

Starałem sie jakoś schować za kogoś wyższego, jak ten śmieszny facet zaczął się do nas rzucać. Odruchowo rozejrzałem się za ewentualnymi kartami i pacjętami, starają się jak najszybciej przełknąć kanapkę, którą właśnie żułem. Chyba jednak zwróiłem na siebie uwagę, bo...
Zerknąłem na swój fartuch - identyfikatotra brak. Inni oczywiście mają.
Skleroza!
- 'Aszam 'apomniałem! - wymamrotałem pracowicie zując kanapkę i zakrywając dłonią usta, żeby doktorek nie widział zmielonego ogórka i serka. Niekoniecznie to musi być miły widok- 'usze eć?

Ostatnio edytowany przez Toshiya (2009-12-15 19:29:16)

- Nie zauważyłaś...- Akula parsknął biorąc się pod boki. Pokrecił głową i spojrzał na was z niedowierzaniem - Zanim przyjechaliście do tej zakichanej dziury każdy z was dostał dokładny grafik.  Jeśli tego nie zaczailiście i informacje nie przedostały się do waszych małych móżdżków mieliście tu być o 9.00, a nawet przed 9.00 jak każdy dobry harcerzyk, który chce zrobić pierwszego dnia wrażenie na przełożonym - przeszedł przez pokój powiewając przy okazji fartuchem - Jezu...jak ja nienawidze tej pracy- mruknął sam do siebie wyrywając nieomal sobie włosy z czaszki - Ok..spokój - odetchnał głęboko i spojrzał na Takeshiego - Tak Gretchen..wasze karty. Takie duże i prostokątne - zaczął podpowiadać - Jeśli chcecie pomóc mi leczyć pacjentów każdy z was powinien mieć właśnie taką skserowaną karteczkę - wyjaśnił jak na niego dość spokojnie. Kiedy Toto zaczął coś mamrotać głowa Akuli automatycznie poszła w bok - Betty...czy ty...jesz?- spytał z niedowierzaniem. Wziął za rękę Die'a i zaciągnął go przed Toshiyę. Wyciągnął rękę Die'a do przodu, ułożył jego palce w miseczkę i przytknął pod buzię Toshiyii - Wypluj to...no - powiedział - No..Betty dasz radę - zachęcał go klepiąc po ramieniu

kolejka: MG, Mako, Take and Toto, Die, Hiroto, Tatsurou

- Podłużne i owalne, niesamowite! - powiedziałem z przejęciem i wyszedłem do recepcji - Spoko, były u pielęgniarza w recepcji - uśmiechnąłem się, wchodząc z kartami ponownie do sali - Są! - pomachałem nimi i rozdałem każdemu. nawet temu kolesiowi który tkwił z miseczką nad buzią Betty.
- Osobiście wolałbym żeby wołał pan na mnie...no nie wiem, chociażby Wilson, jeżeli juz rzucamy imionami i nazwiskami z seriali medycznych - zażartowałem - Ale jeśli sprawia panu przyjemność mówienie mi Gretchen, to nie ma sprawy - usiadłem sobie na krześle i wsunąłem sznurówki do środka vansów. wyglądają wieśniacko, kiedy te nitki tak na nich leżą.

Zrobiłem ze zdziwienia duże oczy, kiedy facet nagle chwycił mnie za rękę i zaczął gdzieś ciągnąć.
- Ej, gdzie z łapami? - mruknąłem, ale dałem się ciągnąć. Gdy koleś podstawił moje dłonie drugiemu pod pysk zwyczajnie zamarłem z szoku.
- Ale... fuj, to ohydne.  Nie no, doktor, bez rekawiczek...tych, no... z mąką w środku... czy czym innym - jąkałem niezrozumiale, a gdy zobaczyłem jak ten zniewieściały chłopiec zastanawia się co zrobić i wykonuje dziwne ruchy, zmrużyłem groźnie oczy.
- Tylko spróbuj, a umrzesz marnie - zagroziłem. Dopiero potem wpadłem na to, by próbować wyrwać dłonie z uścisku i obejrzałem je dokładnie. Nie są bardziej brudne niż były, więc jest okej. Przyjrzałem się tej dziwnej, niezwykłej i fascynującej karteczce, którą mi dali. Widząc jak koleś, który jadł, zaczyna sie krztusić, wolałem się odsunąć z linii rażenia i to też uczyniłem.

Akula nawet nie oderwal wzroku od Toshiyi czekajac az wreszcie wypluje swoje sniadanko
- To nie sa te karty - powiedzial wolno -  A ja bym wolal Gretchen zebys po dziejszym dyzurze zglosila sie na porodowke, bedziesz robila lewatywy. Co ty na to? - spojrzal na Takeshiego - Wasze karty sa u Dr.Suzuki, ktory jest naszym ordynatorem i...- wyciagnal reke przed siebie - Nawet nie mysl, ze pojdziesz tam sama. Wszyscy pojdziecie zaraz sie tlumaczyc. razem..ale najpierw...pomozcie temu idiocie - skrzywil sie krecac glowa i odszedl od Toshiyi. Wasz kolega dalej sie krztusil probojac zlapac powietrze.
Wreszcie Akula nie wytrzymal i walnal lekko Die'a w tyl glowy - manewr Heimlicha - podpowiedzial - No na co czekasz? -
spojrzal na Mako - Jessica! Juz! - popchnal go w strone Toshiyi
- A ty to kto? - spojrzal dziwnie na Tatsurou - Niewazne...- mruknal krecac glowa - Dzis po dyzurze zglosisz sie na porodowke i bedziesz robil lewatywy z kolezanka Gretchen - pokazal na Takeshiego - A teraz...- zaczal machac rekoma - Ubierz sie jakos...fartuchy sa w szafce - machnal reka jeszcze raz i usiadl na krzesle obserwujac rozwoj wypadkow. Toshiya zaczynal robic sie siny

kolejka: MG, Mako, Take and Toto, Die, Tatsurou

Zaśmiałem się.
- Dobra - wzruszyłem ramionami. W sumie robienie lewatyw i to na porodowce, nie jest takie straszne.
- Ej, Jessica, spręż się, bo już robi się siny - popatrzyłem na Betty i przez chwilę wahałem się czy powinienem zareagować, jednak Jessica przestała czytać encyklopedię w swojej głowie.
- Właśnie, Gretchen jest w sumie takie...A chociaż...Gretchen to była calkiem niezła laska w skazanym na śmierć - zastanowiłem się - Moze zostać - stwierdziłem ostatecznie i zerknąłem na Betty. Kolorki jej wróciły.
Wsunąłem dłonie do kieszeni jeansów i zacząłem nucic sobie pod nosem enter sandman.